“Ook al vergeten ze misschien dat we samen naar buiten zijn geweest, op het moment zelf genieten ze intens. En daar gaat het om!”
Mo - Vrijwilliger, Stefanna
Mo wist altijd al dat hij graag iets voor kwetsbare ouderen wilde betekenen. Maar door zijn werk in de detailhandel, waar hij het goed naar zijn zin had, heeft hij dit nooit eerder actief opgepakt. Totdat hij helaas in de ziektewet belandde met mentale klachten. Wij vroegen hem naar zijn verhaal.
‘Het was een hele nare periode. Zeker toen ik hoorde dat ik na mijn herstel mijn werk in de kledingwinkel niet meer kon oppakken. Via Werkse kreeg ik de kans om vrijwilligerswerk te gaan doen. Voordat ik het wist stond ik in het toenmalige verzorgingshuis Abtswoude met een goed gevulde koffiekar en was ik na een half uur verkocht. Dít is wat mij gelukkig maakt, hier krijg ik energie van!’ En zo slopen de werkzaamheden er langzaam in. Koffie schenken, bewoners begeleiden naar de kerkdienst, mee naar ziekenhuisbezoeken of gewoon lekker buiten wandelen.
Waarom Mo koos voor vrijwilligerswerk? ‘Dat is simpel! Ik wilde iets betekenen voor kwetsbare ouderen. Iets terugdoen voor de mensen die dit land hebben opgebouwd.’ Abtswoude sloot zijn deuren en Mo heeft toen de overstap gemaakt naar locatie Stefanna waar hij inmiddels alweer heel wat jaren meedraait.
We hebben alle tijd
Wanneer we vragen hoe zijn dag eruit ziet, vertelt hij dat dit supergoed geregeld is. ‘Vaak krijg ik een dag van tevoren een mail waarin staat welke bewoners graag naar buiten willen om te wandelen of winkelen. Dit kan een vraag zijn vanuit de bewoner zelf, maar ook vanuit de mantelzorger. Ik weet dus precies waar ik moet zijn, dat de bewoner de medicatie heeft gehad en klaar is om lekker even weg te gaan met rolstoel of rollator.’ Mo vervolgt: ‘Omdat ik als vrijwilliger werk, maakt het niet uit hoe lang we wegblijven. We hebben alle tijd om te genieten van de buitenlucht, de omgeving en elkaars gezelschap. En die momenten zijn, wanneer je niet meer in staat bent zelfstandig de hort op te gaan, enorm waardevol. Of het nu een kwartiertje is of anderhalf uur.’
Ik krijg zoveel energie van de glimlach van de bewoners
De liefde voor het vrijwilligerswerk is duidelijk merkbaar bij Mo. ‘Ik vind het werk fantastisch. Vooral het contact met de bewoners met dementie geeft veel voldoening. Ik krijg zoveel energie van de glimlach die ik zie bij de bewoners. Ook al vergeten ze misschien na tien minuten dat we samen naar buiten zijn geweest of boodschappen hebben gedaan, op het moment zelf genieten ze intens. En daar gaat het om!’
Wanneer we Mo vragen of hij een mooi of speciaal moment kan benoemen dat hem is bijgebleven antwoord hij het volgende; ‘Ik kan geen specifiek moment noemen, ieder moment dat ik met de bewoners doorbreng is waardevol. Er zijn bewoners die ik al jaren bezoek en die voelen als familie!’
Ondanks dat het niet altijd gemakkelijk is, door ziekte of overleiden van de bewoners, wil Mo niks liever dan zich blijven inzetten voor ouderen. ‘De waardering die je krijgt, maakt alles de moeite waard.’
Gewoon proberen
Voor mensen die twijfelen om vrijwilliger in de zorg te worden, heeft hij een duidelijke boodschap: ‘Je moet het gewoon proberen! Voel en proef het, ook al is het maar een half uurtje in de maand. Je zult zien hoe waardevol het is.’