“Een boek lezen kan ook nog wel als ik 80 ben”

Vincent van der Burg - vrijwilliger, De Hooge Tuinen

Op maandag is hij te vinden in het woon-zorgcomplex van Pieter van Foreest om geheugentraining te geven aan een groep van gemiddeld vijftien mensen met dementie en mensen die zorg nodig hebben. Daarbuiten helpt hij wat ouderen met de belasting aangifte en andere zaken waar ze tegenaan lopen. Tevens is hij secretaris van een stichting. 

Het is duidelijk: Vincent (bijna 72) zit nog niet achter de geraniums. “Of het moet met stekken zijn”, verwijst hij lachend naar zijn hobby tuinieren in de kas in zijn achtertuin. “Als je maar bezig blijft”, is het motto van Vincent, en dat gaat hem goed af. Van bezig zijn met mensen krijgt hij energie. “Het is leuk, gezellig en dankbaar werk, waar je wel hart voor moet hebben. Dat betekent niet alleen goed met hen kunnen omgaan, maar ook respecteren zoals ze zijn. Je moet het voor iedereen leuk houden en hen op eigen niveau prikkelen, dat is een kwestie van aanvoelen.”

Ranja met een rietje
Dat prikkelen van het geheugen doet Vincent in spelvorm, en de geheugenquiz is daar één van. “Zo is er bijvoorbeeld een vraag in een zelfgemaakte oude liedjes quiz over wat Sophietje met een rietje dronk. Soms zijn de liedjes, in de ook voorhanden zijnde quizzen, zo oud dat zelfs mensen van tegen de 90 ze niet kennen. Daarom zet ik ook zelf iets in elkaar, om het behapbaar te houden. Deze quizzen geven ook allerlei aanleidingen voor gesprekken. Mensen lopen dan vaak helemaal leeg over wat ze allemaal hebben meegemaakt in hun leven. Maar ik zorg ook voor een lach met het spel ”Geen ja en geen nee”. Dan loop ik ze echt uit te dagen, waardoor ze er toch intrappen en dit zorgt natuurlijk voor grote hilariteit. Ook speelden we eens de mannen tegen de vrouwen en dat had ook de nodige voeten in de aarde doordat de vrouwen wonnen. Door dit alles krijg je een band met elkaar.”

12,5 jaar vrijwilliger
Het koffie schenken heeft zo’n zelfde effect aldus Vincent. “Je leert niet alleen de bewoners kennen, maar ook hun kinderen en kleinkinderen die op bezoek komen.” Hij begon er al in 2010 mee in De Naaldhorst, waar een tante opgenomen werd. “Toen ben ik daar koffie gaan schenken. Dit ging over naar De Hooge Tuinen, met een kleine onderbreking door een uitstapje voor vrijwilligerswerk in De Kreek in ’s-Gravenzande. In De Hooge Tuinen ben ik afgelopen december nog in het zonnetje gezet voor mijn 12,5-jarig jubileum als vrijwilliger. Van de bewoners zelf kreeg ik als dank bloemen en een cadeaubon. Dat vond ik ongekend, prachtig!”

Door het goede contact en de uitdagingen ziet Vincent sommige bewoners zelfs opbloeien. Helaas maakt hij ook de andere kant mee: het overlijden van bewoners waar hij aan gehecht was en een leuke tijd mee heeft gehad. “Dat doet wel pijn.”

Kijken bij de voetbal
Vrijwilligers zijn niet altijd even dik gezaaid, en hard nodig. Zo is Vincent ook wel gevraagd voor geheugentraining in een andere instelling van Pieter van Foreest, maar moet op de rem trappen om het niet teveel te laten worden. Hij heeft namelijk nog een leven naast het vrijwilliger schap, en daarin is stilzitten ook geen optie. “Ik heb veel hobby’s”, zo zegt hij. “Ik houd van tuinieren, koken en bakken. Verder wandel en fiets ik veel en gaan mijn vrouw en ik graag met de caravan kamperen. Voor een boek lezen gun ik me nog geen tijd, dat kan ook nog als ik 80 ben.” Ook zijn vier kleinkinderen van 19, 14, 7 en 6 jaar geven een hoop vreugde. “Kijken bij de voetbal hoort daar zeker bij”, aldus Vincent.

Zijn hart voor vrijwilligerswerk stamt overigens al uit zijn arbeidzame leven. “Ik heb vroeger naast mijn werk veel vrijwillige taken gehad. Zo was ik bedrijfshulpverlener, privacy functionaris, vertrouwenspersoon en zat ik in de klachtencommissie. Overigens niet alles tegelijkertijd. Ik ben in mijn werk altijd al met mensen bezig geweest. Mijn laatste functie was hoofd personeel en salarisadministratie van de Tweede Kamer, dezelfde functie die ik daarvoor bij de Bloemenveiling bekleedde. De ervaring van werken met mensen en administratief onderlegd zijn komt me nu in mijn vrijwilligerswerk goed van pas!” Ook in het dagelijks leven had hij vroeger al vrijwillige taken. Zo zat hij onder andere in het bestuur van een wijkvereniging en liep daar in Sinterklaastijd rond in het rode pak. Ook op een basisschool en bij zijn werkgever was hij goedheiligman, een rol hem op het lijf geschreven!

Pas jij bij Pieter van Foreest? Vind je vacature