“De naasten van de cliënten die bij ons wonen, zijn bij ons net zo welkom als toen de cliënt nog thuis woonde.”
Samen zorgen voor morgen - Corin Potters - locatiemanager, Veenhage & Weidevogelhof
In de ouderenzorg vinden voortdurend veranderingen plaats. Mensen blijven steeds langer zelfstandig thuis wonen en verhuizen pas naar een verpleeghuis als het echt niet anders kan. Daarnaast beïnvloeden maatschappelijke ontwikkelingen en veranderingen in regel- en wetgeving de perceptie op zorg. In deze dynamische zorgwereld staat Corin Potters-Kemp aan het roer van woonzorgcentrum Veenhage in Nootdorp en Weidevogelhof in Pijnacker. Met haar praten we over persoonsgerichte zorg, samenwerking met familie en naasten en toekomstbestendige locaties.
Van zorg naar leven
Sinds 2018 bekleedt Corin de functie van Locatiemanager voor de twee woonzorgcentra in Pijnacker-Nootdorp. Haar ervaring in de ouderenzorg strekt zich nog verder uit. ‘In de afgelopen 20 jaar zien we een opkomst van het gedachtegoed 'positieve gezondheid',' legt Corin uit. 'Dit betekent dat gezondheid meer omvat dan alleen het medische aspect. Autonomie, mentaal welzijn, en de focus op de mogelijkheden (mens) in plaats van op de ziekte of beperking spelen daarbij een belangrijke rol. Dit heeft geleid tot andere verwachtingen van ouderen en hun naasten met betrekking tot de zorg die zij ontvangen.’
Betrokkenheid van familie en naasten
'Deze verschuiving heeft een impact op de zorgverlening. De nadruk komt steeds meer te liggen op wat iemand zelf nog kan en wat men wil,' geeft Corin aan. 'Onze benadering begint met het kijken naar de persoon voor ons, naar zijn of haar achtergrond en gewoontes. Dat doen we met mensen die thuis wonen en mensen die in een woonzorgcentrum komen wonen. Als mensen dan verhuizen naar het woonzorgcentrum bespreken we samen met de cliënt en de naasten wat zij gewend zijn te doen en op welke manier dat voorgezet kan worden binnen het woonzorgcentrum, zo thuis als mogelijk. Daar sluiten we met onze begeleiding en zorg op aan.' Corin benadrukt dat deze ontwikkeling positief is, want er kan niets op tegen de jarenlange persoonlijke band tussen mensen, aldus Corin. 'In gevallen waarin een cliënt het zelf niet meer kan vertellen, bijvoorbeeld door een ziekte zoals dementie, wordt die dierbare zelfs zijn of haar stem. Zij kennen de persoon vanuit de thuissituatie veel beter dan wij. Een dierbare weet wat iemand prettig of belangrijk vindt.' Corin ziet daarmee ook dat de betrokkenheid van familie door de jaren heen verandert. 'We zien steeds meer dat de begeleiding en zorg voor cliënten een samenwerking is tussen de zorgprofessional en de naasten van een cliënt. Dat is ook beter'; aldus Corin. 'Er is een hechte band. Men is getrouwd, heeft samengewoond, is een vader of moeder, een broer of zus, opa of oma. Die band verdwijnt niet wanneer iemand bij ons komt wonen, dus waarom zou de rol die zij vervullen in iemands leven wel wijzigen.' Corin illustreert dit met een voorbeeld 'Stel een moeder en een dochter zijn gewend om iedere dag samen uitgebreid te lunchen. Een waardevolle gewoonte voor beiden. Hoe fijn is het wanneer zij deze gewoonte gewoon kunnen voortzetten, ondanks de verhuizing naar een verpleeghuis. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor iemand die gewend is te ondersteunen bij de persoonlijke verzorging. Zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen. We gaan er steeds meer naartoe dat dit de regel is in plaats van de uitzondering. De naasten van de cliënten die bij ons wonen, zijn bij ons net zo welkom als toen de cliënt nog thuis woonde.'
Verbouwen voor de toekomst
Door de veranderende doelgroep worden niet alleen andere eisen gesteld aan de zorgverlening, maar ook aan de gebouwen zelf. Corin deelt haar enthousiasme: 'Weidevogelhof en Veenhage zijn twee unieke locaties met elk een eigen sfeer en identiteit. Weidevogelhof is een locatie die echt onderdeel van de wijk is. Zo zijn de zorgafdelingen verdeeld over meerdere gebouwen en is er geen centrale receptie. Een uniek concept. Veenhage is een oudere locatie gevestigd in het centrum van Nootdorp. Die locatie was toe aan een renovatie en dat vindt momenteel plaats. De afgelopen periode stond in het teken van gepland onderhoud, duurzaamheidsinitiatieven, en het gebouw afstemmen op de behoeften van de cliënten, zowel nu als in de toekomst.’ Corin vervolgt: ‘We hebben hard gewerkt. Installaties zijn vernieuwd, kozijnen vervangen, en de inrichting is nauw afgestemd in samenspraak met de mensen die bij ons wonen en werken. Gezamenlijke huiskamers zijn uitgebreid en hebben ieder een eigen karakter gekregen. In de gangen zijn knusse hoekjes gecreëerd waar er ook rustig gezeten kan worden. De receptie en het restaurant zijn omgetoverd tot sfeervolle ruimtes, gericht op het samen zijn, waar naast het eten en drinken, ook het welzijn en activiteiten plaatsvinden. Zodra de verbouwing over een paar maanden is afgerond, kan iedereen zelf kiezen in welke ruimte ze graag willen zijn.’ Corin sluit af met oprechte verwachting en glimlach: 'Een kopje koffie in het restaurant, een zelfgemaakte maaltijd in de huiskamer, in alle privacy terugtrekken in de eigen kamer, of gewoon even naar buiten staren vanuit een luie stoel. Ik kan niet wachten tot het zover is.’
Een stevig netwerk rondom de cliënt
Wanneer we Corin vragen naar haar wensen voor de toekomst benadrukt zij het belang van samenwerking tussen de professionals, vrijwilligers, mantelzorgers en andere naasten. ‘Als we goed voor onze ouderen willen blijven zorgen, dan is het essentieel dat we het vooral samen doen. Ik hoop op nog meer samenwerking zodat we met elkaar een stevig netwerk vormen waar onze cliënten op kunnen rekenen wanneer dat nodig is.'
Pas jij bij Pieter van Foreest? Vind je vacature